Nederlandse zorg is zo gek nog niet
Altijd leuk, internationale vergelijkingen over zorgsystemen. En ook als altijd blijkt dat we het in Nederland gewoon goed doen, en dat in weerwil van het beeld dat de gemiddelde krantenlezer kan overhouden: te weinig personeel, te veel bureaucratie, te weinig samenwerking, te lange wachtlijsten. Onderzoek van het Amerikaanse The Commonwealth Fund laat zien dat de Verenigde Staten zo’n beetje onderaan staat in elke categorie, met als cynische noot van de onderzoeker dat het ook nog eens het duurste zorgsysteem is. Maar laten we vooral naar Nederland kijken. En dan staan we keurig op een tweede plek.
Waar scoren we dan goed op in de ogen van Amerikaanse onderzoekers?
- Samen met Australië hebben we de laagste uitgaven in combinatie met de hoogste ‘overall’ score
- Een sterk systeem van primaire zorg levert een hoge score op het zorgproces op
- Betaalbaarheid. Veel van de primaire zorg is onderdeel van de basisverzekering en anders is er een gemaximeerd eigen risico. Interessant is dat Duistland een systeem kent van een eigen risico dat gerelateerd is aan jouw bruto inkomen.
- Bereikbaarheid. Positief scoort ons systeem van huisartsenposten voor zorg buiten kantooruren.
- 95% van de bevolking heeft een huisarts, die jou ook kent, en je kunt wisselen van huisarts
- Een matige, gemiddelde score krijgen we op administratieve efficiency. Helaas gaat het rapport daar niet op echt op in, maar het is een bekende klacht van zorgverleners. Voor zorggebruikers hebben we het juist heel goed geregeld, behalve als je een complexe situatie hebt.
- We scoren gemiddeld, maar nog steeds top-3 op gelijkwaardigheid in zorg in de vergelijking tussen lagere en hogere inkomens.
- Onze matigste score, onder het gemiddelde, is op zorgprestatie, het resultaat van de zorginterventie. De onderzoekers wijzen erop dat COVID de cijfers sterk beïnvloed, de hoge scores zijn voor eilanden en landen die een minder open karakter hebben dan Nederland.
Natuurlijk kan de zorg altijd beter, en hebben we nog een hoop te doen in Nederland om de kosten te beheersen, de verbinding tussen eerste, tweede en derde lijn te verbeteren, meer samenwerking te zoeken tussen de zorg en het sociaal domein, voldoende mensen vinden om in de zorg te werken, de inzet van ICT in de zorg op een hoger niveau te krijgen. Maar laten we niet zwartgallig zijn, we doen het zo gek nog niet …
Klik hier voor het volledige rapport.
Auteur
