De valkuilen van shared service centra
Vaak wordt er vooraf een businesscase opgesteld, die enthousiast verhaalt over de vele voordelen, ook financieel, en daarmee de besluitvorming versoepeld, zeker nu veel organisaties op zoek zijn naar besparingen. Nou willen wij niet gaan beweren dat dit onzin is, we denken dat de voordelen er ook echt zijn. Alleen de weg er naartoe is minder mooi geplaveid dan wordt gedacht aan de start. In dit artikel zetten we onze ervaringen op een rij in de vorm van een serie valkuilen die zich voordoen op de weg naar succes van het SSC. Die komen vast niet overal voor, en vast niet overal in dezelfde mate. Maar elementen ervan herkennen we in elk proces van realisatie en ontwikkeling van een SSC. Er is veel verscheidenheid in de vorm waarin, maar er zijn duidelijk patronen waarneembaar in de dynamiek ná de implementatie van zo’n bundeling. Daarbij putten we uit naast onze ervaringen bij de implementatie van SSC’s bij gemeenten, onderwijs, zorg, zakelijke dienstverleners en woningbouwcorporaties. Om te voorkomen dat na lezing depressiviteit toeslaat, eindigen we met wat tips. In willekeurige volgorde de elf valkuilen:
- De valse start
- Ambitieus organiseren
- Van aardige collega naar overkritische klant
- Opeens is er een DVO
- Te veel ineens willen
- Teamleiders moeten opeens gaan managen
- De anorexia-organisatie
- Oppoppende ondersteuners
- Maatwerk leveren is niet klantgericht
- Co-makership ontbreekt
- Bestuurlijke drukte