De interne PR

De gemeenteraadsverkiezingen staan alweer voor de deur. Voor degene die binnen de muren van de gemeentehuizen werken een spannende tijd, waarin de kaarten opnieuw geschud gaan worden. Voor degene buiten die muren is het ook vooral een tijd van goedbedoelde, maar vaak ook onhandige campagnefilmpjes. Tot vermaak van de talkshowtafels, waar ‘de top 10 meest knullige spotjes’ ongetwijfeld weer tot veel hilariteit gaan leiden.

Het is ook een tijd waar evaluaties nog snel even afgerond moeten worden, of juist even in de koelkast gezet worden voor het volgende gemeentebestuur. Tijdens die evaluaties horen we de laatste tijd steeds vaker iets over een andere vorm van promotie: de ‘interne’ PR.

“We hebben onze interne PR gewoon niet goed op orde”. Dat moet zoiets betekenen als: ‘we doen ons werk wel prima, maar de ander ziet dat gewoon niet’. In de context van een evaluatie is dit natuurlijk een interessante opmerking, maar er zit wel een waarheid waar de ambtelijke sector in bredere zin last van lijkt te hebben.

In het publiek domein gaat het vaak om ‘impact maken’. Je staat in dienst van de samenleving. Je doet het niet voor jezelf, maar voor de stad. Dat betekent dat successen ook niet breeduit gevierd moeten, maar die zijn een logisch gevolg van vakmanschap en ‘gewoon je werk doen’. De PvdA heeft er hun radioslogan voor de verkiezingen van dit jaar voor gemaakt: “Luisteren we naar de mensen met de grootste mond, of naar de met het grootste hart?”. Zet daar tegenover de commerciële sector, waar elke scheet lekker lijkt te ruiken en er bijna geen fouten gemaakt lijken worden. Daar is men absoluut niet vies van wat borstklopperij.

We kunnen daar van alles van vinden, maar er is ook veel van te leren. Marketing werkt. En als gemeente heb je één van de mooiste producten om te verkopen: maatschappelijke impact. Dat moet zich uitstekend lenen voor een reclamecampagne, maar toch komt het ‘laten zien wat we doen’ vaak op de tweede plek. Dat heeft de nummer 1 op de VVD-kieslijst in Rotterdam goed begrepen. Vincent Karremans, naar eigen zeggen een ondernemer (niet toevallig), loopt in een wat een korte speelfilm lijkt als lokale superheld door zijn stad en wijst de kiezer op wat er allemaal beter kan. Echt over de inhoud gaat dit niet, want heel eerlijk: de eerste helft van het filmpje had net zo goed een gerecycled partijprogramma van GroenLinks kunnen zijn. Maar door kosten nog moeite te sparen voor een strak campagnefilmpje heeft hij wel voor elkaar waar het eigenlijk om draait deze maand: gezien worden.

Kijk Campagnefilm Rotterdamse VVD

Auteur

Afbeelding
Dio Simmelink
Dio Simmelink